Niski popęd seksualny u kobiet ma wiele potencjalnych przyczyn, w tym podstawowe problemy zdrowotne, problemy emocjonalne lub psychologiczne lub stres związany z pracą i rodziną. Dobra wiadomość jest taka, że ​​zidentyfikowanie pierwotnej przyczyny niskiego libido może prowadzić do skutecznych opcji leczenia. Nie jest niczym niezwykłym, że pary mają rozbieżności w popędzie seksualnym. Według badań opublikowanych przez Journal of the American Medical Association (JAMA), w związku heteroseksualnym najczęściej kobieta ma niższe libido. Może to być niepokojące dla obojga partnerów, a nawet narazić związek na ryzyko, jeśli nie można go rozwiązać. Medycznym terminem określającym niskie libido i brak zainteresowania seksem jest hipoaktywne zaburzenie popędu seksualnego (ang. Hypoactive sexual desire disorder – HSDD), chociaż toczy się dyskusja, czy brak popędu płciowego kobiety należy postrzegać jako zaburzenie. Badania wykazały, że żeńskie libido różni się od męskiego i że kobiety z natury mają niższe libido i myślą o seksie rzadziej niż mężczyźni. Zgodnie z Diagnostycznym i statystycznym podręcznikiem zaburzeń psychicznych (DSM-5), stosowanym przez specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego, brak chęci musiałby wzrosnąć do poziomu, w którym powoduje znaczny niepokój kobiety, wpływa na jej relacje lub poczucie własnej wartości, przez sześć miesięcy lub dłużej. Niektóre z objawów HSDD obejmują: Trudność w czerpaniu przyjemności z seksu lub stymulacji narządów płciowych, Brak zainteresowania inicjowaniem seksu, Brak zainteresowania aktywnością seksualną, Nieistniejące myśli lub fantazje seksualne.

Należy zauważyć, że pewne wahania pożądania seksualnego są naturalne i zdrowe. Istnieje również wiele innych czynników, które mogą zmniejszyć pożądanie seksualne, które nie kwalifikują się jako HSDD. Aby wykluczyć HSDD, współpracuj z lekarzem w celu zidentyfikowania potencjalnych przyczyn, a także opcji leczenia. Ponieważ nie ma konkretnych testów medycznych, które mogą zdiagnozować HSDD, lekarz będzie chciał poznać Twoje objawy, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak niski popęd seksualny wpływa na Twoje relacje i życie. W niektórych przypadkach przyczyną niskiego libido może być choroba podstawowa. Następujące przypadłości i leki mogą potencjalnie obniżyć popęd seksualny: Leki przeciwdepresyjne, Nadwaga lub otyłość, Leki na ciśnienie krwi, Przewlekłe schorzenia, takie jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, zapalenie stawów, niedokrwistość, choroby układu krążenia lub zaburzenia endokrynologiczne lub neurologiczne, Przewlekły lub fizyczny ból, który może być związany ze stanem chorobowym, Stany, takie jak wulwodynia, które sprawiają, że seks jest bolesny, Depresja i zaburzenia lękowe, Zmniejszony dopływ krwi do pochwy i macicy, Niedobór hormonów, wahania hormonalne lub niski poziom testosteronu, Nietrzymanie moczu, Uraz naczyń krwionośnych lub nerwów po histerektomii lub innej operacji obejmującej narządy rodne, Menopauza, ciąża lub karmienie piersią. W przypadkach, gdy leki, takie jak: leki przeciwdepresyjne, powodują obniżenie popędu seksualnego, lekarz może zasugerować receptę z mniejszą liczbą skutków ubocznych. Nie przerywaj przyjmowania leków bez zgody lekarza. Stres życia codziennego może mieć wpływ na Twoje libido. Na przykład wiele kobiet ma mniejsze pragnienie seksu po urodzeniu dzieci z powodu nadmiernej zajętości i zmęczenia lub dlatego, że koncentrują się bardziej na swoich dzieciach niż na małżeństwie. Jeśli twoje ciało zmieniło się z czasem lub po porodzie, może to również mieć wpływ. Stres w pracy może również negatywnie wpływać na Twoje libido, zwłaszcza gdy musisz opiekować się rodziną. Pod koniec dnia priorytetem staje się sen, a nie seks. A jeśli radzisz sobie ze stresem, paląc i pijąc więcej alkoholu niż zwykle lub używając innych substancji – na receptę lub w inny sposób – w rezultacie Twoje libido prawdopodobnie ucierpi. Jednym z najsilniejszych czynników wpływających na popęd kobiety jest jakość jej relacji i więzi emocjonalnej z jej partnerem seksualnym. Problemy, które mogą wpływać na twoje życie seksualne, obejmują: Chęć ukarania męża lub kontrolowania go przez powstrzymywanie się od seksu, Niewierność, Długotrwałe nierozwiązane problemy w związku i uraza, Brak równowagi sił w związku. Po zidentyfikowaniu problemów, które przyczyniają się do niskiego libido, możesz rozpocząć leczenie. Poniższe dwie kolumny przedstawiają rodzaje interwencji, które lekarz może zalecić lub przepisać w celu zwiększenia libido:

• Niefarmakologiczne: Redukcja stresu, Terapia behawioralna, Zmiana złych nawyków, Ćwiczenie, Utrata masy ciała, Poradnia małżeńska, Terapia indywidualna, Lepsza komunikacja z małżonkiem.
• Farmakologiczne: Urządzenie Eros-CTD, O-Shot, Addyi (flibanserin), Krem z testosteronem, Plaster lub pigułki estrogenowe, Lubrykanty pochwowe.

Jeśli okaże się, że problemy są oparte na stresie lub związkach, istnieje kilka podejść, które mogą pomóc. Twój lekarz może zasugerować konsultację w celu opracowania planu (najlepiej z partnerem zaangażowanym w proces) w celu przezwyciężenia wszelkich problemów, które mogą mieć wpływ na Twój związek. W tym przypadku ważne jest, abyś ty i twój partner pracowali razem z terapeutą w celu rozwiązania wszelkich potencjalnych problemów. Terapeuta może pomóc nauczyć Cię, jak lepiej komunikować się z partnerem i zasugerować techniki seksualne odpowiednie dla Twojego związku, aby stworzyć przyjemniejsze doznania. Zmiany stylu życia, takie jak: regularne ćwiczenia, stosowanie interwencji opartych na uważności, unikanie tytoniu i alkoholu oraz rezerwowanie czasu na intymność lub eksperymenty seksualne (używanie zabawek erotycznych, nowe pozycje lub odgrywanie ról) mogą pomóc złagodzić stres i poprawić libido. Niski popęd seksualny można również leczyć lekami, chociaż niestety interwencje medyczne u kobiet nie są tak skuteczne, jak w przypadku mężczyzn. Ze względu na zmniejszenie dopływu krwi do pochwy u wielu kobiet w okresie przedmenopauzalnym i pomenopauzalnym dochodzi do zmian poziomu estrogenów. Jeśli przyczyną objawów HSDD są niskie poziomy estrogenu, lekarz może zalecić terapię estrogenową za pomocą kremu, czopka lub pierścienia uwalniającego estrogen w pochwie bez niepożądanych skutków ubocznych związanych z tabletkami estrogenowymi. Wstrzyknięcie zwane O-Shot, roztwór osocza wstrzykiwany do pochwy przez lekarza, również poprawia przepływ krwi i krążenie. Procedura jest wciąż nowa i nie została zatwierdzona przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (ang Food and Drug Administration – FDA). Urządzenie do terapii łechtaczki Eros lub Eros-CTD to małe, ręczne urządzenie wyposażone w wyjmowany, wymienny mały plastikowy kubek używany do poprawy przepływu krwi do łechtaczki i narządów płciowych za pomocą systemu próżniowego. Terapia erosowa została zatwierdzona przez FDA w kwietniu 2000 r. W leczeniu podniecenia seksualnego i zaburzeń orgazmu. Urządzenie kosztuje około 400 USD, a w Stanach Zjednoczonych wymagana jest na nie recepta. Inną opcją leczenia jest pigułka o nazwie Addyi (flibanserin), która jest doustnym lekiem na receptę, który działa na mózg w celu zwiększenia pożądania. Jednak lek ma pewne potencjalne skutki uboczne, w tym: niskie ciśnienie krwi, omdlenia i zawroty głowy.

Niski popęd seksualny może być bardzo trudny dla Ciebie i Twojego partnera. To naturalne, że czujesz się sfrustrowana lub smutna, jeśli nie możesz być tak seksowna i romantyczna, jak chcesz – lub byłaś. Jednocześnie niski popęd seksualny może sprawić, że partner poczuje się odrzucony, co może prowadzić do konfliktów. Tego rodzaju zawirowania w związku mogą dodatkowo zmniejszyć ochotę na seks. Warto pamiętać, że wahania popędu seksualnego są normalną częścią każdego związku i każdego etapu życia. Staraj się nie skupiać całej uwagi na seksie. Zamiast tego poświęć trochę czasu na pielęgnowanie siebie i swojego związku. Idź na długi spacer. Uzyskaj trochę więcej snu. Pocałuj swojego partnera na pożegnanie, zanim wyjdziesz za drzwi. Umów się na randkę w swojej ulubionej restauracji. Dobre samopoczucie ze sobą i swoim partnerem może być najlepszą grą wstępną. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej i ginekolodzy często pytają o seks i intymność w ramach rutynowych wizyt lekarskich. Skorzystaj z okazji, aby szczerze mówić o swoich problemach seksualnych. Jeśli twój lekarz nie porusza tego tematu, zainicjuj to. Możesz czuć się zawstydzona rozmową o seksie z lekarzem, ale ten temat jest jak najbardziej odpowiedni. W rzeczywistości satysfakcja seksualna jest istotną częścią ogólnego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia.