Przedwczesny wytrysk (ang. Premature ejaculation – PE), czasami nazywany szybkim wytryskiem, ma miejsce, gdy osoba mimowolnie osiąga orgazm i dochodzi do wytrysku, zanim jest gotowa do aktywności seksualnej. Przedwczesny wytrysk może wystąpić podczas gry wstępnej, stosunku płciowego lub innych form aktywności seksualnej. Około od 4% do 39% mężczyzn doświadczy przedwczesnego wytrysku w ciągu swojego życia. Jest to bardzo powszechna dysfunkcja seksualna. Jeśli jednak zdarza się to często, może stać się większym problemem psychologicznym. Piętno otaczające ten stan może prowadzić do stresu i niepokoju u wielu osób z przedwczesnym wytryskiem, ponieważ uważają, że może to zakłócać ich przyjemność lub przyjemność partnera. Jedną z definicji przedwczesnego wytrysku jest to, że dochodzi do orgazmu z uwolnieniem nasienia przed stosunkiem lub mniej niż minutę po jego rozpoczęciu. W 1970 roku pierwszą medyczną definicję przedwczesnego wytrysku zdefiniowano jako: „niezdolność do opóźnienia wytrysku na tyle długo, aby jego partnerka osiągnęła orgazm przy 50% prób stosunku”. W latach osiemdziesiątych przedwczesny wytrysk był klasyfikowany jako niezdolność do kontrolowania wytrysku, a w ostatnich latach był klasyfikowany jako mieszanka wielu definicji. Dysfunkcje seksualne są klasyfikowane jako wszelkiego rodzaju problemy, które uniemożliwiają danej osobie czerpanie przyjemności z seksu i wpływają na jej życie. Kiedy nasienie jest wydalane z organizmu, aktywowany jest rytmiczny skurcz, który powoduje skurcze powodujące wytrysk. To wydalenie jest przyjemne i wszyscy znamy je jako orgazm. Podczas jednego wytrysku występuje od 10 do 15 skurczów. Według International Society of Sexual Medicine (ISSM), średni czas do wytrysku wynosi od pięciu do siedmiu minut.

Przedwczesny wytrysk można podzielić na dwie kategorie: pierwotny (mamy go przez całe życie) i nabyty (wtórny). Pierwotny przedwczesny wytrysk występuje wtedy, gdy osoba doświadcza przedwczesnego wytrysku podczas prawie wszystkich doświadczeń seksualnych. Natomiast nabyty przedwczesny wytrysk występuje wtedy, gdy wytrysk podczas stosunku był normalny, ale nagle zaczyna się nam przytrafiać przedwczesny wytrysk. Objawy przedwczesnego wytrysku obejmują: Mała kontrola nad wytryskiem, Strach przed aktywnością seksualną z powodu przedwczesnego wytrysku, Poczucie wstydu, winy, frustracji i zagubienia. Chociaż przedwczesny wytrysk nie ma długoterminowych skutków ubocznych ani komplikacji, może prowadzić do stresu, problemów w związkach i problemów z płodnością, ponieważ para może mieć trudności z zajściem w ciążę, jeśli wytrysk wystąpi przed stosunkiem. Kontrola kręgosłupa, obwodowego układ nerwowy, czy kontrola mózgu są niezbędne do aktywacji wytrysku. Przyczyny przedwczesnego wytrysku mogą mieć podłoże zarówno psychiczne jak i fizyczne:

• Psychologiczne – u niektórych osób przyczyną nabytego przedwczesnego wytrysku mogą być przyczyny psychologiczne. Wiele badań dotyczyło stresu i depresji jako przyczyny lub wyniku przedwczesnego wytrysku. Lęk aktywuje współczulny układ nerwowy, co może skutkować wczesnym wytryskiem. Skutki psychologiczne mogą również obejmować uraz lub słabą wiedzę seksualną, która wywołuje niepokój. Inne zaburzenia lub problemy, które mogą wpływać na reakcję wytrysku osoby, to: Wina, Samoocena, Upokorzenie, Problemy w związku, Inne problemy psychologiczne. U niektórych mężczyzn zaburzenia erekcji można powiązać z przedwczesnym wytryskiem. Jeśli ktoś obawia się o swoje wyniki podczas seksu, jego niepokój może spowodować szybki wytrysk.

• Fizyczne – w niektórych badaniach niski poziom testosteronu był powiązany z przedwczesnym wytryskiem, jednak nie ma konkretnych dowodów na to, że jest to ostateczna przyczyna dysfunkcji seksualnych. Testosteron odgrywa kluczową rolę w seksie, zwłaszcza w libido. Niska prolaktyna to kolejny powód, dla którego przedwczesny wytrysk może wpływać na ludzi, ponieważ wiąże się również z lękiem. Badania wykazały korelację między nadczynnością tarczycy a przedwczesnym wytryskiem. Wiele osób cierpiących na zaburzenia hormonalne tarczycy również doświadcza jakiejś formy dysfunkcji seksualnych. Jedno badanie dotyczyło mężczyzn, u których 50% miało nadczynność tarczycy i przedwczesny wytrysk. Po leczeniu choroby tarczycy liczba z przedwczesnym wytryskiem spadła do 15%. Inne problemy fizyczne, które mogą wpływać na przedwczesny wytrysk, obejmują: Brak równowagi hormonalnej, Brak równowagi neuroprzekaźników, Infekcja, Zapalenie, Cechy genetyczne.

Przedwczesny wytrysk może być trudny do zdiagnozowania ze względu na subiektywny charakter czasu potrzebnego do wytrysku podczas aktywności seksualnej. Większość ludzi szuka leczenia z powodu piętna i zażenowania związanego z problemem. Rozmowa z lekarzem to najlepszy sposób na zdiagnozowanie długotrwałego problemu. Pracownik służby zdrowia może przeprowadzić wywiad medyczny i seksualny oraz wykonać testy prostaty i neurologiczne. Jeśli pacjent odwiedza lekarza, to może się spodziewać, że lekarz zada mu prawdopodobnie następujące pytania:

• Jak długo masz problemy z wytryskiem?
• Jakie były okoliczności i kiedy miały miejsce te incydenty?
• Czy przedwczesny wytrysk zdarza się za każdym razem?
• Czy są jakieś problemy w twoim związku?
• Czy przedwczesny wytrysk występuje podczas masturbacji?
• Czy są jakieś problemy z uzyskaniem erekcji i jej utrzymaniem?

Przedwczesny wytrysk może ustąpić samoistnie w ciągu tygodni lub miesięcy – nie zawsze jest to stan przewlekły. Pracując z lekarzem lub terapeutą, osoba może pracować nad złagodzeniem jakiegokolwiek stresu związanego z problemem. Psychoterapia może pomóc pacjentom odzyskać pewność siebie, zmniejszyć niepokój i stres oraz nauczyć się lepiej komunikować się z partnerem. Bardziej prawdopodobne jest wystąpienie przedwczesnego wytrysku, gdy jesteś młody i nadal uczysz się o aktywności seksualnej i związkach lub w każdym wieku, jeśli miałeś długi okres abstynencji. Przedwczesny wytrysk rzadko jest spowodowany przez jakąkolwiek chorobę podstawową, nieprawidłowości strukturalne lub problemy fizyczne. Lęk przed wydajnością może być główną przyczyną przedwczesnego wytrysku, a rozmowa z partnerem seksualnym o swoich uczuciach może pomóc w rozwiązaniu problemu. Pamiętaj, że to powszechne doświadczenie. Znajdź sposób na więcej relaksu, a problem często znika. Jeśli doświadczasz przedwczesnego wytrysku, powinieneś rozważyć wizytę u urologa. Czasami podczas wizyty w gabinecie będzie używany kwestionariusz, taki jak: narzędzie diagnostyczne przedwczesnego wytrysku. Leczenie obejmuje techniki behawioralne, terapię taką jak: terapia poznawczo-behawioralna lub psychoterapia oraz tabletki doustne. Jedną z metod leczenia jest wykorzystanie technik behawioralnych:

• Metoda rozproszenia uwagi – jeśli twoje poziomy pobudzenia stają się zbyt wysokie i zaczyna się punkt kulminacyjny, weź głęboki oddech i pomyśl o czymś innym, może o czymś bardzo nudnym, jeśli to możliwe. Prawdopodobnie słyszałeś już rady popkultury: „Pomyśl o piłce nożnej!”. Zawsze kiedy jesteś mniej pobudzony, ale utrzymujesz przy tym erekcję to możesz spokojnie kontynuować.

• Metoda „Stop i Start” – jeśli zbliżasz się do punktu kulminacyjnego, odsuń penisa od partnerki i pozwól sobie na wystarczająco krótką przerwe, aby zapobiec wytryskowi. Rozpoczynając i zatrzymując stymulację seksualną, możesz nauczyć się przedłużać doznania seksualne i opóźniać wytrysk. Zatrzymując stosunek lub aktywność seksualną, osoba może przedłużyć wytrysk. Nazywa się to również „oporem” i może opóźniać szczyt. Osoba może przerwać seks i zaczynać od nowa, aby jej stosunek mógł trwać znacznie dłużej.

• Metoda ściskania – polega na tym, że Ty lub Twója partnerka ściskacie (dość mocno) koniec lub czubek penisa przez 10 do 20 sekund, gdy wytrysk jest bliski, wstrzymanie stymulacji przez około 30 sekund, a następnie kontynuacja stymulacji. Można to powtarzać do momentu wytrysku. Metoda stop i start może być również używana z metodą ściskania. Można wykorzystywać tę technikę tyle razy, ile potrzeba podczas stosunku.

• Metoda dłuższej gry wstępnej – doprowadź swoją partnerkę do stanu wysokiego pobudzenia, zanim dotkniesz swoich genitaliów. W ten sposób wytrysk i jej orgazm można osiągnąć mniej więcej w tym samym czasie.

• Metoda masturbacji – ćwicz samodzielnie różne metody, aby dowiedzieć się, jak Twoje ciało reaguje na stymulację i jak opóźniać wytrysk. Poznanie swoich uczuć i wrażeń daje szansę na nabranie pewności siebie.

W leczeniu przedwczesnego wytrysku skuteczne mogą okazać się również: specialne kremy, żele, spraye lub tabletki doustne. Kremy mogą być używane do znieczulania końcówki penisa. Działają one dosłownie jak miejscowe środki znieczulające i posiadają z reguły w swoim składzie takie substancje jak: lidokaina, prylokaina lub benzokaina, które powodują zmniejszoną wrażliwość prącia. Grubsze prezerwatywy mogą również znieczulić, zmniejszając wrażliwość, a tym samym stymulację, wydłużając w ten sposób akt seksualny. Tabletki doustne obejmują selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub SSRI, które są przepisywane do stosowania w razie potrzeby („na żądanie”) lub, tak jak w przypadku paroksetyny, jako codzienne dawkowanie poza wskazaniami. Inhibitory fosfodiesterazy-5, takie jak Viagra (sildenafil), mogą być skutecznie stosowane, jeśli wystąpi przedwczesny wytrysk z zaburzeniami erekcji. Można rozważyć podanie leków opioidowych, takich jak: tramadol (przepisany poza wskazaniami). Można również zastosować połączenie zmniejszania lęku i leków. Podczas leczenia przedwczesnego wytrysku można również rozważyć naturalne środki zaradcze takie jak: Ajurwedyjska medycyna ziołowa, Chińskie leki ziołowe, takie jak: tabletki Yimusake (Badanie: “Yimusake Tablet: safe and efficacious for premature ejaculation” opublikowane w National journal of andrology w 2014 roku) lub tabletki Qilin (Badanie: “Qilin pills for oligoasthenospermia: a multi-centered clinical trial” opublikowane w National journal of andrology w 2011 roku), Suplementy diety zawierające duże porcje cynku oraz znaczne zmiany w diecie.

Przedwczesny wytrysk może obniżać pewność siebie, niechęć mężczyzn do nawiązywania nowych relacji lub wywoływać obawy, że partnerka może szukać związku z innym mężczyzną. W związku mężczyźni mogą czuć się niezrozumiani, że ich partnerka nie jest świadoma zakresu frustracji i upokorzenia, których regularnie doświadczają. Ich partnerki mogą cierpieć w milczeniu ze strachu przed dalszym zdenerwowaniem ich mężczyzny lub mogą czuć się sfrustrowane pozorną niechęcią mężczyzny do rozwiązania problemu. Amerykański Dr Stanley E. Althof z Center for Marital and Sexual Health of South Florida przeanalizował mocne i słabe strony różnych interwencji psychologicznych w przypadku przedwczesnego wytrysku. Uważa, że ​​sama psychoterapia jest najlepsza dla mężczyzn lub par, w których problem jest wyraźnie psychologiczny – na przykład spowodowany lękiem przed wydajnością. Podejścia do psychoterapii kładą nacisk na kontrolę wytrysku poprzez naukę nowych technik, zdobywanie pewności siebie, zmniejszanie lęku i uczenie się lepszej komunikacji. Pamiętaj, że dobre uprawianie seksu i przezwyciężenie przedwczesnego wytrysku może zająć trochę czasu. Praktyka czyni mistrza. Jeśli stwierdzisz, że sytuacja się nie poprawia, możesz skorzystać z pomocy terapeutów seksualnych, którzy są ekspertami w tej dziedzinie. Kiedy przedwczesny wytrysk staje na przeszkodzie Twojej pewności siebie, poczuciu własnej wartości i ogólnej przyjemności związanej z seksem, czas udać się do lekarza. Piętno i stereotypy związane z przedwczesnym wytryskiem mogą być niepokojące dla jednostki, ale istnieje sposób na rozwiązanie tego problemu. Kluczem jest zrozumienie, że przedwczesny wytrysk jest bardzo uleczalnym i powszechnym problemem seksualnym. Otwarta komunikacja z partnerem i lekarzem może pomóc w całkowitym wyzdrowieniu i spełnieniu życia seksualnego.