BioTrendy - Czy zła dieta i styl życia mogą modyfikować genomową podatność na impulsywność?

Czy zła dieta i styl życia mogą modyfikować genomową podatność na impulsywność?

Czy zła dieta i styl życia mogą modyfikować genomową podatność na impulsywność?

Impulsywność to cecha osobowości, która polega na działaniu pod wpływem impulsu bez zastanowienia się nad konsekwencjami. Jest ona często związana z szeregiem negatywnych skutków, w tym z nadużywaniem substancji, hazardem i innymi ryzykownymi zachowaniami. Uważa się, że impulsywność ma komponent genetyczny, ale wpływają na nią również czynniki środowiskowe, takie jak dieta i styl życia. W tym artykule zbadamy związek między niewłaściwą dietą i stylem życia a genomową podatnością na impulsywność.

GENETYCZNA PODATNOŚĆ NA IMPULSYWNOŚĆ

Istnieje coraz więcej badań sugerujących, że impulsywność ma komponent genetyczny. Badania zidentyfikowały kilka genów, które mogą być zaangażowane w rozwój impulsywności, w tym gen DRD2, który jest zaangażowany w regulację dopaminy w mózgu. Dopamina jest neuroprzekaźnikiem, który bierze udział w nagradzaniu i motywacji, a zmiany w regulacji dopaminy zostały powiązane z impulsywnością. Innym genem, który został powiązany z impulsywnością jest gen MAOA, który jest zaangażowany w rozkład serotoniny w mózgu. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który bierze udział w regulacji nastroju, a zmiany jej poziomu zostały powiązane z impulsywnym zachowaniem. Badania zidentyfikowały również inne geny, które mogą być zaangażowane w rozwój impulsywności, w tym gen COMT, który jest zaangażowany w rozkład dopaminy. Chociaż genetyczna podatność na impulsywność jest ważna, nie jest to jedyny czynnik, który wpływa na tę cechę osobowości. Istotną rolę odgrywają również czynniki środowiskowe, takie jak dieta i zachowania związane ze stylem życia.

ZŁA DIETA A IMPULSYWNOŚĆ

W kilku badaniach sugerowano, że zła dieta może zwiększać ryzyko wystąpienia impulsywności. Na przykład, badanie opublikowane w British Journal of Nutrition wykazało, że nastolatki, które spożywały dietę bogatą w przetworzone produkty i ubogą w owoce i warzywa, częściej angażowały się w zachowania impulsywne. Badacze zasugerowali, że wysoki poziom cukru i niezdrowych tłuszczów w przetworzonej żywności może zmieniać regulację dopaminy w mózgu, zwiększając ryzyko impulsywności. W innym badaniu opublikowanym w Journal of Psychiatric Research stwierdzono, że dorośli, którzy spożywali dietę o wysokiej zawartości cukru i tłuszczów nasyconych, częściej mieli niższy poziom serotoniny w mózgu, co może zwiększać ryzyko zachowań impulsywnych. Badacze zasugerowali, że wysoki poziom cukru i niezdrowych tłuszczów w diecie może zakłócać produkcję i wychwyt serotoniny w mózgu. Ogólnie rzecz biorąc, badania te sugerują, że zła dieta może zwiększyć ryzyko impulsywności poprzez zmianę regulacji dopaminy i serotoniny w mózgu. Jednakże potrzeba więcej badań, aby w pełni zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw tego związku.

ZACHOWANIA ŻYCIOWE A IMPULSYWNOŚĆ

Oprócz diety, istotną rolę w rozwoju impulsywności odgrywają także zachowania związane ze stylem życia. Na przykład nadużywanie substancji jest związane z zachowaniami impulsywnymi, a badania sugerują, że używanie narkotyków i alkoholu może zmieniać regulację dopaminy w mózgu, zwiększając ryzyko wystąpienia impulsywności. Innym stylem życia, który może zwiększać ryzyko wystąpienia impulsywności, jest brak aktywności fizycznej. Badanie opublikowane w Journal of Psychiatric Research wykazało, że siedzący tryb życia był związany z wyższym poziomem impulsywności u dorosłych. Badacze zasugerowali, że aktywność fizyczna może pomóc w regulacji poziomu dopaminy i serotoniny w mózgu, zmniejszając ryzyko impulsywności. Sen jest kolejnym ważnym zachowaniem w stylu życia, które może wpływać na impulsywność. Badanie opublikowane w Journal of Sleep Research wykazało, że niska jakość snu była związana z wyższym poziomem impulsywności u dorosłych. Badacze sugerują, że brak snu może zmieniać regulację dopaminy w mózgu, zwiększając ryzyko impulsywności. Ogólnie rzecz biorąc, badania te sugerują, że zachowania związane ze stylem życia, takie jak nadużywanie substancji, brak aktywności fizycznej i niska jakość snu, mogą zwiększać ryzyko impulsywności poprzez zmianę regulacji dopaminy i serotoniny w mózgu.

INTERAKCJE GEN-ŚRODOWISKO

Chociaż genetyczna podatność na impulsywność i czynniki środowiskowe, takie jak dieta i styl życia, były badane oddzielnie, rośnie zainteresowanie zrozumieniem, jak te czynniki oddziałują na impulsywność. Badania w tym zakresie sugerują, że genetyczna podatność na impulsywność może być modyfikowana przez czynniki środowiskowe, takie jak dieta i styl życia. Na przykład w badaniu opublikowanym w Journal of Child Psychology and Psychiatry stwierdzono, że dzieci z wariantem genetycznym związanym z impulsywnością częściej angażowały się w zachowania impulsywne, jeśli spożywały dietę o wysokiej zawartości cukru i niezdrowych tłuszczów. Badacze zasugerowali, że wysoki poziom cukru i niezdrowych tłuszczów w diecie może wchodzić w interakcję z wariantem genetycznym, aby zwiększyć ryzyko wystąpienia impulsywności. W innym badaniu opublikowanym w Journal of Abnormal Psychology stwierdzono, że osoby z wariantem genetycznym związanym z impulsywnością częściej angażowały się w zachowania impulsywne, jeśli doświadczały wysokiego poziomu stresu. Badacze zasugerowali, że stres może wchodzić w interakcję z wariantem genetycznym, zwiększając ryzyko wystąpienia impulsywności. Ogólnie rzecz biorąc, badania te sugerują, że interakcje gen-środowisko mogą odgrywać ważną rolę w rozwoju impulsywności. Poprzez zrozumienie, jak genetyczna podatność na impulsywność jest modyfikowana przez czynniki środowiskowe, takie jak dieta i styl życia, możemy być w stanie opracować bardziej skuteczne strategie prewencji i interwencji dla tej cechy osobowości.

PODSUMOWANIE

Impulsywność jest złożoną cechą osobowości, na którą wpływają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Podczas gdy genetyczna podatność na impulsywność jest ważna, zła dieta i styl życia mogą modyfikować tę podatność, zwiększając ryzyko zachowań impulsywnych. Zrozumienie, w jaki sposób te czynniki oddziałują na impulsywność, może pozwolić na opracowanie skuteczniejszych strategii zapobiegania i interwencji w odniesieniu do tej cechy osobowości. Należy zauważyć, że impulsywność nie zawsze jest negatywna i czasami może prowadzić do pozytywnych rezultatów, takich jak kreatywność i spontaniczność. Ważne jest jednak, aby zrozumieć potencjalne ryzyko związane z impulsywnością oraz to, jak możemy je zmniejszyć poprzez zdrowy styl życia i odpowiednie interwencje.

BIBLIOGRAFIA / REFERENCES:

1. Andrea Bari, Trevor W Robbins, Inhibition and impulsivity: behavioral and neural basis of response control, Progress in Neurobiology, Volume 108, September 2013, Pages 44-79;
2. Samuel R Chamberlain, Barbara J Sahakian, The neuropsychiatry of impulsivity, Current Opinion in Psychiatry, 20(3), May 2007, Pages 255-261;
3. Jeffrey W. Dalley, Trevor W. Robbins, Fractionating impulsivity: neuropsychiatric implications, Nature Reviews Neuroscience, 18(3), 17 February 2017, Pages 158-171;
4. Magdalena Pape, Stephan Herpertz, Stefanie Schroeder, Caroline Seiferth, Tanja Färber, Jörg Wolstein, Sabine Steins-Loeber, Food Addiction and Its Relationship to Weight- and Addiction-Related Psychological Parameters in Individuals With Overweight and Obesity, Frontiers in Psychology, Volume 12, 21 September 2021, Pages Sec. Eating Behavior;
5. Stephen V Faraone, Henrik Larsson, Genetics of attention deficit hyperactivity disorder, Molecular Psychiatry, 24(4), 11 June 2018, Pages 562-575;
6. Yu Gao, Adrian Raine, Successful and unsuccessful psychopaths: A neurobiological model, Behavioral Sciences & the Law, 27(2), 6 April 2010, Pages 235-252;
7. Anthony W Bateman, John Gunderson, Roger Mulder, Treatment of personality disorder, The Lancet Psychiatry, Volume 385, Issue 9969, 21 February 2015, Pages 735-743;
8. Robert F Krueger, Nicholas R Eaton, Transdiagnostic factors of mental disorders, World Psychiatry, 14(1), 5 February 2015, Pages 27-29;
9. Jason P. Mitchell, Mahzarin R. Banaji, C. Neil Macrae, The Link between Social Cognition and Self-referential Thought in the Medial Prefrontal Cortex, Journal of Cognitive Neuroscience, 16(5), 1 August 2005, Pages 871-881;
10. B F Pennington 1, S Ozonoff, Executive functions and developmental psychopathology, Journal of Child Psychology and Psychiatry, 37(1), 1 January 1996, Pages 51-87;
11. Jennifer L. Perry, Jane E. Joseph, Yang Jiang, Rick S. Zimmerman, Thomas H. Kelly, Mahesh Darna, Peter Huettl, Linda P. Dwoskin, Michael T. Bardo, Prefrontal Cortex and Drug Abuse Vulnerability: Translation to Prevention and Treatment Interventions, Brain Research Reviews, Volume 65, Issue 2, 1 January 2011, Pages 124-149;
12. Jan Reuter, Thomas Raedler, Michael Rose, Iver Hand, Jan Gläscher, Christian Büchel, Pathological gambling is linked to reduced activation of the mesolimbic reward system, Nature Neuroscience, 8(2), 9 January 2005, Pages 147-148;

Powyższe opracowanie przedstawia wiedzę i poglądy jej autorów według stanu na dzień sporządzenia niniejszego opracowania, które zostało przygotowane z zachowaniem należytej rzetelności oraz staranności przy utrzymaniu zasad metodologicznej poprawności, a także obiektywizmu na podstawie ogólnodostępnych informacji, pozyskanych ze źródeł wiarygodnych według serwisu BioTrendy.pl w dniu publikacji opracowania. Serwis BioTrendy.pl nie gwarantuje jednakże ich kompletności oraz dokładności, w szczególności, w przypadku, gdyby informacje na podstawie, których wspierano się przy sporządzaniu powyższego opracowania okazały się niekompletne, niedokładne lub nie w pełni odzwierciedlały stan faktyczny. Serwis BioTrendy.pl nie ponosi odpowiedzialności za decyzje podjęte na podstawie niniejszego opracowania, ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji. Ponadto serwis BioTrendy.pl nie stanowi oraz nie zastępuje porady lekarskiej, a także nie prowadzi działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy o działalności leczniczej. Powielanie bądź publikowanie w jakiejkolwiek formie niniejszego opracowania, lub jego części, oraz zwartych w nim informacji, czy wykorzystywanie materiału do własnych opracowań celem publikacji, bez uprzedniej, pisemnej zgody właścicieli serwisu BioTrendy.pl jest zabronione. Powyższe opracowanie stanowi utwór i jest prawnie chronione zgodnie z Ustawą z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm.).

Protected by Copyscape

Facebook Twitter

Zobacz również: